Það sem ég aðhafðist í Reykjavík síðustu viku var að mæta á hjartadeild Landspítalans að morgni mánudagsins kl sjö og Hanna Sigga keyrði mig þangað á sínum Pusjóska eðalvagni. 'Eg var rekin úr fötunum og látin fara í lítinn níðþröngan slopp...... með ermum ....og þær hallærislegustu nærbuxur sem utanyfir minn flotta og myndarlega rass hafa komið. Nú svo var ég gefin á vald bráðmyndarlegum hjartalækni sem þræddi vír inn í slagæð og kannaði ástand kransæða hjartans míns og útskýrði jafnframt fyrir mér hvað hann var að gera.... og viti menn rakst hann ekki á alveg kolstíflaða kransæð....Eitthvað hlaut það að vera miðað við mitt slæma þol til gönguferða í köldum veðrum... hann boraði nú í gegn um æð þessa og tókst það með ágætum skellti svo innan í hana stoðneti. það var líka þrenging í annarri hægra megin á hjartadruslunni . Og skal ég koma í lagfæringu á henni eftir fjórar til sex vikur.
Nú síðan var ég send upp á fjórðu hæð til að liggja þar grafkyr á bakinu í 14 klukkutíma og að þeim loknum var ég hreinlega að drepast í bakinu eins og það væri brotið í tvennt. hinu fann ég ekkert fyrir. og þvílíkur léttir þegar ég mátti fara að hreyfa mig og setjast upp.. það gekk allt að óskum og ég mátti fara heim til Hönnu Siggu daginn eftir. orðin vel hreyfanleg. Svo á þriðjudag, miðvikudag, fi,mmtudag, föstudag sat ég við prjónaskap. málaði myndir ,las blöðin, og sjúkrahússögur og glæpa og ástarsögur í gríð og erg.