'I dag á ég bara eftir að vera fjórtán daga...OG... í gær var fyrsti dagurinn sem ég gat labbað hér alveg til kvölds án þess að vera með verk í bakinu eða draga hægri löppina á eftir mér. ÞAð er aldeilis ótrúlegur munur og vonandi að það endist. 7.9.13. Og á eftir er viktin. Og í gærkvöldi gat ég ekki sofnað strax og hnoðaði saman þremur vísum af leirburði sem ég og borðfélagar mínir Anna Kristín og Magnús að austan, ætlum að þruma yfir liðinu á fimmtudagskvöldvöku, við lagið "þá stundi Mundi" Við ætlum að fá Kötu til að vera með okkur til halds og trausts, hún segist ekki geta sungið en ég trúi því nú ekki alveg. Hún er svo hress og ágæt. Meira seinna.