Eitt af fallegun ljóðum Megasar:
Tíminn flýgur áfram, og hann teymir mig á eftir sér
Og ekki fæ ég miklu ráðið um það hvert hann fer
En ég vona bara að hann hugsi svolítið hlýlega til mín
Og leiði mig á endanum aftur til þín.
‘Eg sakna þín í birtingu að hafa þig ekki hjá mér
ég sakna þín á daginn þegar sólin brosir við mér
Og ég sakna þín á kvöldin þegar dimman dettur á
En ég sakna þín mest á nóttinni þegar svipir fara á stjá.
Svo lít ég upp og sé við erum saman þarna tvær
stjörnur í blárri festingunni sem færast nær og nær
‘Eg man þig þegar augu mín eru opin hverja stund
En þegar ég nú legg þau aftur fer ég á þinn fund..
Ekki furða þótt kallinn hafi fengið heiðursmerki á degi íslenskrar tungu.
Tíminn flýgur áfram, og hann teymir mig á eftir sér
Og ekki fæ ég miklu ráðið um það hvert hann fer
En ég vona bara að hann hugsi svolítið hlýlega til mín
Og leiði mig á endanum aftur til þín.
‘Eg sakna þín í birtingu að hafa þig ekki hjá mér
ég sakna þín á daginn þegar sólin brosir við mér
Og ég sakna þín á kvöldin þegar dimman dettur á
En ég sakna þín mest á nóttinni þegar svipir fara á stjá.
Svo lít ég upp og sé við erum saman þarna tvær
stjörnur í blárri festingunni sem færast nær og nær
‘Eg man þig þegar augu mín eru opin hverja stund
En þegar ég nú legg þau aftur fer ég á þinn fund..
Ekki furða þótt kallinn hafi fengið heiðursmerki á degi íslenskrar tungu.
3 Comments:
At 1:41 f.h.,
Little miss mohawk said…
Hvað heitir þetta ljóð ?
At 11:32 f.h.,
Nafnlaus said…
það heitir , Tvær stjörnur, en tekstinn er allnokkru lengri eða..
Tíminn flýgur áfram, og hann teymir mig á eftir sér
Og ekki fæ ég miklu ráðið um það hvert hann fer
En ég vona bara að hann hugsi svolítið hlýlega til mín
Og leiði mig á endanum aftur til þín.
Ég gaf þér forðum keðju úr gulli um hálsinn þinn
svo gleymdir þú mér ekki í dagsins amstri nokkurt sinn
Í augunum þínum svörtu horfi ég á sjálfan mig um hríð
og ég vonaði að ég fengi bara að vera þar alla tíð.
Það er margt sem angrar en ekki er það þó biðin
því ég sé það fyrst á rykinu hve langur tími er liðinn
og ég skrifa þar eitthvað með fingrinum sem skiptir engu máli
því að nóttin mín er dimm og ein og dagurinn á báli.
Já og andlititð þitt málað hve ég man það alltaf skýrt
augnlínur og bleikar varir, brosið svo hýrt.
Jú ég veit vel að ókeypis er allt það sem er best
en svo þarf ég að greiða dýru verði það sem er verst.
‘Eg sakna þín í birtingu að hafa þig ekki hjá mér
ég sakna þín á daginn þegar sólin brosir við mér
Og ég sakna þín á kvöldin þegar dimman dettur á
En ég sakna þín mest á nóttinni þegar svipir fara á stjá.
Svo lít ég upp og sé við erum saman þarna tvær
stjörnur í blárri festingunni sem færast nær og nær
‘Eg man þig þegar augu mín eru opin hverja stund
En þegar ég nú legg þau aftur fer ég á þinn fund..
At 11:35 f.h.,
Nafnlaus said…
Nú ætla ég að kommenta til prufu og athuga hvort eitthvað er að.
Skrifa ummæli
<< Home